سر کلاس شیمی بودم که خانم پاپری(دبیر شیمیمون!همون عشق معروف بنده)یه اشاره خیلی کوچیک به این کتاب کرد!آخر کلاس طبق معمول دنبالش راه افتادم(دو جلسس دیگه راه نمیوفتم) و در مورد کتاب پرسیدم گفت حتما بخونمش عصرش رفتم کتابخونه و کتابو گرفتم؛اولاش کسل کننده بود برام ولی چون حضرت عشق1(بین منو فریبا ایشون حضرت عشق یکه و دبیر ادبیاتمون حضرت عشق2)دوستش داشت منم خواستم بدونم چیه این کتاب!
توی تموم کارکترای رمان از کیسی خیلی بیشتر خوشم اومد!بیشتر حرفاشو چندین بار میخوندم تا بتونم هضمش کنم و گاهیم نمیکردم
یه آدم که تازه کشف کرده دنیارو!تازه فهمیده زندگی یعنی چی!آدمی که هیچکس درکش نمیکنه!یه آدم بی پروا که سعی میکنه فقط خوب باشه
این رمان داشت اسف بار بودن پیشرفت صنعت رو نشون میداد!توی این رمان مالکان روز به روز کمتر میشدند و ملک ها بیشتر!نیروی انسانی به درد نخور میشد و ابزار صنعتی جاشونو میگرفت!
اوج بدبختی و طمع سرمایه دار ها رو نشون میداد!
این رمان زندگی اغلب آدمای این دنیا چه در گذشته چه در آینده رو توی بیشتر کشور ها به قلم کشیده!شاید حالا هم چنین چیزهایی باشد!
آدما زمانی با هم یکی میشن که دیگه راهی نداشته باشن!داشت میگفت بجای خفظ کردن زندگی اسف بارمون با چنگ و دندون اگه شده از خودمون بگذریم برای بچه های بدبختمون!تسلیم نشدنو ازش فهمیدم!اینو فهمیدم گه هر بی عرضه ای اگر گشنگی بکشه میتونه به تنهایی کل دمو دستگاه یه تا خرخره پر شده رو از بین ببره!
کوله ای که تا آخر رمان پر کردم این بود:بعضی جاها باید از خودمون بگذریم و زیر بار بدبختی نریم!شاید 10 نفر و 1000 نفرو بتونن نابود کنن ولی همه رو نمیتونن!پس نباید ظلمو بپذیریم!طماع نباشیم!طمع یه فلاکته!اوج بدبختیه که خودمون درکش نمیکنیم!هر چیزی که پیشرفته میشه برای راحتی و آسودگی همه مردم این جهانه!نه فقط یه سریا
#پیشنهاد میکنم با خونواده جود همراه شین و حتما این رمانو بخونین
#ببخشید نتونستم خوب شرحش بدم!
#مفصل راجب حضرت های عشق بعدا صحبت میکنم!
درباره این سایت